Zamek Lubelski

Zamek w Lublinie można powiązać bezpośrednio z powstaniem, które miało miejsce w XII wieku. To właśnie wtedy stworzono kasztelanię lubelską. W mieście panował wtedy Kazimierz Sprawiedliwy i to on zadecydował o powstaniu grodu. Aby nie stał się on łatwym łupem nieprzyjaciół wzmocniono go przy pomocy drewniano-zimnego wału. Warto jeszcze wspomnieć, że tak jak większość innych zamków powstał na zboczu. Już na samym początku zamek wzbogacono o murowaną wieżę o charakterze obronno prezydenckim. Warto mieć na uwadze, że piękno wieży można podziwiać do dzisiejszych czasów. To niewątpliwie jedna z perełek historii Polski, która kojarzy się przede wszystkim ze sztuką romańską. Wieża stanowiła początek dużych zmian i sprawiła, że dalsza część zamku również została wymurowana.

W wieku XIX, kiedy to panował Kazimierz Wielki cały zamek był już murowany, a oprócz tego powstał mur obronny. To właśnie na te lata przypada również budowa kościoła gotyckiego w której modlili się panujący królowie oraz ich rodziny.

Dalsza historia zamku

Zamek Lubelski jest umiejscowiony na szlaku biegnącym od Krakowa do Wilna, stąd królowie panujący w Polsce bardzo często go odwiedzali. W roku 1520 rozpoczęto jego modernizację w trakcie której zdecydowanie zmienił się charakter całej budowli. Stała się ona budzącą wrażenie rezydencją godną największego władcy. To właśnie tutaj kilkanaście lat później podpisano akt unii polsko-litewskiej. Niestety, wojna nie obeszła się z nim łaskawie i w trakcie działań nieprzyjaciół uległ on zniszczeniu. Jedyne części, które ocalały to kaplica oraz donżon.

Jednakże po roku 1820 na wzgórzu powstała jeszcze jedna budowla. Bynajmniej nie pełniła ona roli zamku. To tam przez 128 lat umieszczano osoby, które łamały prawo oraz zasługiwały na karę. Było to więzienie. Do roku 1939 mowa o miejscu w którym umieszczano nie tylko więźniów kryminalnych, ale również osoby biorące udział w ruchu komunistycznym.

Z kolei w trakcie II wojny światowej umieszczono tam ponad 40 000 obywateli Polski (stał za tym Hitler oraz jego podwładni). Kiedy rządy Hitlera dobiegły końca było to więzienie o charakterze karno-śledczym.

Kiedy z budynku przestano korzystać w formie więzienia, należało poczynić odpowiednie zmiany, które nieco zmieniły charakter zamku. Właśnie z tego względu od roku 1954 miały miejsce prace remontowe, które sprawiły, że zamek zaczął służyć do celów kulturowych. Już w roku 1957 powstało tam Muzeum do którego możemy udać się również i my we własnej osobie.