Bronisław Sikora, urodzony 4 listopada 1923 roku, spędził swoje dzieciństwo w Zamościu, gdzie mieszkał z rodziną przy ulicy Niecałej (obecnie Wincentego Pola). W 1938 roku ukończył tamtejszą szkołę powszechną. Podczas niemieckiej okupacji znalazł zatrudnienie na stacji kolejowej w Zamościu. Na początku lutego 1944 roku, dokładnie 1 lutego, dołączył do oddziału Armii Krajowej pod dowództwem porucznika Edwarda Błaszczaka ps. „Grom”, którym od 13 maja tego samego roku kierował Jan Kryk ps. „Topola”.
Żołnierz o pseudonimie „Klucz” brał udział w licznych bitwach i akcjach partyzanckich. W trakcie walki pod Osuchami odniósł rany, ale zdołał się wydostać z otoczenia niemieckiego. Swoje przeżycia z tamtych dni opisał w szczegółowych wspomnieniach.
Po zakończeniu wojny Bronisław Sikora pracował jako ogrodnik na terenie Dolnego Śląska. W 1970 roku wrócił do Zamościa, a następnie osiedlił się w Józefowie. Był ojcem dwójki synów – Zdzisława i Grzegorza. Sikora zmarł 12 lutego 2010 roku, a miejsce jego spoczynku znajduje się na cmentarzu w Józefowie.
Fragmenty relacji Bronisława Sikory, choć nie są całkowicie nieznane, warto odczytać dla lepszego zrozumienia tamtych czasów. Jego wspomnienia zostały opublikowane w szerszej formie, na podstawie autorskich rękopisów, w książce pt. „Wizjoner na strychu. Wojenna Zamojszczyzna”. Ponadto część opowieści, dotyczących walk w Puszczy Solskiej, znalazła się również w dwunastym numerze czasopisma „Zeszyt Osuchowski”.